શબ્દ - ૨૧ : રામ ન રામસિ કવન ડંડ લાગા

કબીર શબ્દ સુધા
સંપાદક : શ્રી ઈશ્વરભાઈ પ્ર. પટેલ (પરમાર્થી)

રામ ન રામસિ કવન ડંડ લાગા, મરિ જૈબે કા કરને અભાગા - ૧

કોઈ તીરથ કોઈ મુંડિત કેસા, પાંખડ મંત્ર ભરમ ઉપદેસા - ૨

વિદ્યા બેડ પઠિ કરૈ હંકારા, અંતકાલ ફાંકૈ છારા - ૩

દુખિત સુખિત હો કુટુંબ જેવાબે, મરન બેર એકસર દુખ પાવે - ૪

કહંહિ કબીર યહ કલિ હૈ ખોટી, જો રહૈ કરવા સો નિકલે ટોટી - ૫

સમજુતી

હે અભાગી જીવ !  કયા પાપનો દંડ તને લાગ્યો છે કે જેને કારણે તારું મન રામમાં રમતું નથી ?  તું મરી જશે ત્યારે શું કરશે ? - ૧

તમારામાંથી કોઈ તો તીર્થમાં ભટકે છે, કોઈ કેશ કપાવી ભમ્યા કરે છે તો કોઈ પાંખડીઓ પાસેથી મંત્ર લઈ ઉપદેશો ગ્રહણ કર્યા કરે છે. - ૨

કોઈ તો વળી વેદ વિદ્યા ભણીને અહંકારમાં ડૂબી જાય છે, તે તો અંતકાળે રાખ જ ફાંકે છે. - ૩

તમે સૌ સુખેદુઃખે કુટુંબીઓને જમાડે છે, પરંતુ મર્યા પછી તો દુઃખ એકલાએ જ ભોવાવવું પડે છે. - ૪

માટે કબીર કહે છે કે આ કળીયુગ તો ખરાબ છે. માટીના ઘડામાં જે ભર્યું હશે તે જ તેની નળીમાં બહાર નીકળશે. - ૫

English translation and commentary by Dr. Jagessar Das, M. D.
Dr. Jagessar Das, M.D. has published several books on the mystical teachings of Guru Kabir.  We highly appreciate his granting us permission to use the material from two of them: The Bijak of Guru Kabir, Volume - 1, Ramainis, and The Bijak of Guru Kabir, Volume - 2, Shabdas.

Meaning:
You do not dwell in God! Unfortunately, what will you do when you die?
Some people go to pilgrimages and some shave their heads; some give false mantras and doubtful instructions;
They study the Vedas and are full of ego; in the end they bite the dust;
Through suffering and happiness you raise your family, but at the time of death you suffer alone;
Kabir says that this is Kaliyug and it is full of evil; whatever is inside the pitcher will come out at the spout .

Commentary:
In this shabda Guru Kabir is explaining to us that if we do not live in the love of God, we will die not having known the secret of life. God is our source and also our destination. If we do not know our destination then we are truly lost in this world. He mentions that in an effort to live a religious life, many people go to places of pilgrimages, and many shave their heads. Many of them give out doubtful instructions which do not give liberation to the seekers.

Guru Kabir explains that many study the Vedas but are full of ego. At the time of death they bite the dust, which means they have died defeated. He further states that people, whether they are happy or suffering, raise their families, but in the end they die suffering alone, for no one can help them. Kabir says this is the Kaliyug (iron age), and that it is full of evils. He, figuratively, explains that what is in the pitcher that is what will come out from the sprout. He really means to say that what people are deep within themselves that is what they will be at the time of death, and that is what will pursue them beyond death into another life. In this shabda Guru Kabir is explaining that in life we must practice simplicity, sincerity and purity. We must not be proud about what we are, nor should we follow practices that are of no practical value in terms of spiritual development. Realize that God dwells within, and go within to find God. All external paraphernalia can be great obstacles towards reaching that spiritual goal which all religious people seek.